SON YALNIZ GÜN
Saat daha çok erken ama o uyanık. Yağmur çiselemeye başladı. O ise yatağına uzanmış, bir filmi takip eder gibi dışarıyı izliyor. Sokak bomboş, adeta ıssız bir çölü andırıyor. Zaman akıp geçiyor. Saatin tik takları odanın dört bir yanına hücum ediyor. Akreple yelkovan asla bitmeyecek bir yarışa girmiş … Saat: 07.43 sokaktan tek tük insanlar geçmeye başladı. O ise düşünüyor. Düşünceler onun düşmanı aklının derinliklerinde saklanıyorlar. O koskoca okyanustan gün yüzüne çıkmayı, keşfedilmeyi hayal ediyorlar … Saat: 08.12 dışarı çıkmaya hazırlanıyor. Ütüne her zaman olduğu gibi siyah bir kıyafet ve bir pantolon giydi. Askılıktan her zamankinden farklı olarak beyaz montunu aldı. Ve dışarı çıktı. Yağmur durmuştu. Uzaktan sokağın sonundaki hastanenin bir kısmı görülebiliyordu sadece. Sokaktaki kalabalık gittikçe artıyordu. Hastaneye yaklaştığında banka oturmuş bir kadın gördü yanında da iri yarı bir adam vardı. Kadı...